AĞIR KUSURLU EŞ YARARINA YOKSULLUK NAFAKASI HÜKMEDİLEMEZ-2

AĞIR KUSURLU EŞ YARARINA YOKSULLUK NAFAKASI HÜKMEDİLEMEZ-2

1. Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve kendi manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 2- Mahkemece, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; tarafların mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında davacı kadının agresif tutum ve davranışlarda bulunduğu, eşine karşı fiziksel saldırıya kalkıştığı anlaşılmıştır. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda her iki tarafta kusurlu olmakla birlikte davacı kadın daha fazla kusurlu olup, gerçekleşen kusurlu davranışlar erkeğin kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunun kabulü gerekir. O halde tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesi sonucunda erkeğin manevi tazminat talebinin (TMK m. 174/2) reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. 3- Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadın ağır kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda ağır kusurlu eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemez. Türk Medeni Kanunu m. 175 koşulları oluşmadığı halde ağır kusurlu davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru olamayıp bozmayı gerektirmiştir.